Piękni dwudziestoletni – pod takim hasłem swoją historię kończy dobczyckie gimnazjum. Po dwudziestu latach, w tym roku, mury szkoły opuszcza ostatni rocznik gimnazjalistów. Na wydarzeniu, będącym podsumowaniem tej wspaniałej historii, wspólnie spotkali się: dyrekcja, grono pedagogiczne, emerytowani nauczyciele, uczniowie, absolwenci, przedstawiciele samorządu oraz wszyscy związani z dobczyckim gimnazjum.
Uroczystość zainaugurowano polonezem, który poprowadził dyrektor Aleksander Płoskonka. Wydarzenie obfitowało w zbiór zabawnych anegdot i wspomnień, z sentymentem przywoływanych przez absolwentów, nauczycieli czy przedstawicieli Rady Rodziców. Uczniowie przypomnieli również, jak kształtowało się dobczyckie gimnazjum i jak te początki daleko odbiegają od tego, jak wyglądało w ostatnich latach. Zanim bowiem gimnazjum przeniosło się do Regionalnego Centrum Oświatowo-Sportowego, zajmowało przestrzenie Szkoły Podstawowej przy ul. Parkowej oraz szkół w Brzączowicach i Stadnikach, a także sale użyczone przez inne instytucje i organizacje.
Nawet takie rozproszenie pozwoliło szkole prężnie funkcjonować, rozwijać pasje i zainteresowania uczniów, jednocząc ich wokół różnych kół zainteresowań, klubów i organizacji. Z Gimnazjum im. Jana Pawła II w Dobczycach „wyszło” również wielu absolwentów, którzy odnoszą sukcesy sportowe na arenie międzynarodowej, a także w innych dziedzinach.
Na przemian, ze łzą w oku i uśmiechem na twarzy, wspominano piękne chwile spędzone w murach szkoły. Wyrazem wdzięczności był również Koncert „Dosięgnąć Gwiazd” w wykonaniu absolwentów, uczniów i nauczycieli szkoły, dowód na to, że była ona prawdziwą „kuźnią talentów”.
Słowa wdzięczności i podziękowania za wykonaną pracę złożyli na ręce Dyrekcji burmistrz Tomasz Suś, wiceburmistrz Edyta Podmokły oraz skarbnik Antonina Trojan. Wszyscy tworzący przez lata społeczność gimnazjum mogą być dumni z owoców, jakie ono przyniosło. Optymizmem napawa również fakt, że gimnazjum przekształcone zostało w Szkołę Podstawową nr 2, której patronem pozostanie Jan Paweł II.
Jesteśmy przekonani, że do lat spędzonych w gimnazjum, niejeden absolwent i nauczyciel wielokrotnie powróci jeszcze z radością i sentymentem.